Đani je postao predsjednik FIAT-a 1966 godine.Otvorio je fabrike u mnogim mjestima,uključujući Rusiju (odnosno tadašnji Sovjetski Savez) i Južnu Ameriku.Tokom sedamdesetih godina prošlog vijeka,kada se javila kriza deficita goriva i ulja,Đani je prodao dijelove kompanije Lafico s.p.a kao i Gadafiju.
Njegove veze sa 'lijevicom',naročito Enrikom Berlingerom,koji je bio generalni sekretar italijanske komunističke partije,omogućile su mu da preuzme primat u italijanskoj industriji.Tokom osamdesetih godina prošlog vijeka izrazito mudrom politikom upravljanja sačuvao je kompaniju u novom naletu krize.
Đani je dobio titulu doživotnog senatora tokom 1991 godine.Početkom 21og vijeka napravio je jedan od najvećih poslova,FIAT je potpisao ugovor s američkim Dženeral Motorsom.Đani je tokom života bio jedna od najvećih figura italijanske industrije i ekonomije za čiju je obnovu poslije završetka drugog svjetskog rata zaslužan u velikoj mjeri.
U Italiji je zvan 'kraljem bez krune',što je više nego dovoljno govorilo o njegovoj moći.Takođe je imao bliske veze s nekima od najmoćnijih ljudi na svijetu,kao što su Henri Kisindžer ili Dejdvid Rokfeler (koji je i danas živ,nedavno je imao operaciju kojom mu je šesti put ugrađeno srce).
Bio je član Bilderberg grupe,jedne od najmoćnijih svjetskih organizacija koja se kako kažu u svom programu bavi najbitnijim 'pitanjima čovječanstva'.
Koliko je bio simbol za moć možda najbolje govori jedna anegdota iz katoličke crkve u Torinu,kada je Papa došao da služi Božićnu misu.Naime,dječak koji je bio u crkvi sa ocem upitao ga je kratko:' A tata ko je čudni čovjek s kapicom kraj gospodina Anjelija ?...'
 |
| Đani Anjeli (u sredini) i direktor FIAT-a upoznaje Sandra Pertinija (italijanski novinar i socio-politikolog) tokom službene posjete u Val di Sangru |
Нема коментара:
Постави коментар